19 dec. 2015
🇿🇲
vanuit Zambia
Mijn laatste bericht uit Zambia.. Ik vind het zo'n raar idee dat ik dit nu schrijf. Het was een ervaring om nooit te vergeten. Het is nu ook echt een dubbel gevoel, aan de ene kant heb ik erg veel
zin om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien en te kunnen omhelzen, maar aan de andere kant ben ik verdrietig dat ik hier alles moet achterlaten, de vrienden die ik heb gemaakt, de
vriendelijke mensen, de gezellige sfeer maar ook vooral de school waar ik les heb gegeven. De kindjes hebben mijn hart gestolen en ik zal ze nooit vergeten. Het liefst zou ik ze meenemen, wat ze
ook graag wilden, maar dat is natuurlijk niet mogelijk.
Ik heb erg veel geleerd van deze reis en zou het 100% over doen en iedereen het aanraden. Wat ik zeker niet zal missen als we het daar ook even over hebben, is het fietsen op de mountainbike, het
soms te warme weer en het onderhandelen over taxi prijzen.
Dit was het eind van het Zambia avontuur, tot misschien mijn volgende avontuur waar ik jullie zeker van op de hoogte zal houden. See u soon Holland!
22 nov. 2015
🇿🇲
vanuit Zambia
Hoi lieve mensen,
Pff jeetje wat is het lang geleden zeg dat ik heb geschreven, maar de laatste 3 weken zijn dan ook echt voorbij gevlogen. Ik zal eerst met leuk nieuws ( voor mij) beginnen: ik ben niet meer in
Zambia (tijdelijk) maar in Zanzibar!!! Samen met Vita reizen we een weekje door Zanzibar. Op dit moment lig ik op onze kamer en zijn we net naar het strand geweest, morgen snorkelen!Daarom nu even
tijd maken om jullie op de hoogte te brengen wat ikde afgelopen weken zoal heb meegemaakt.
Ik geef nog steeds les op de Linda Community school en heb het ontzettend naar mn zin. De kindjes zijn hartstikke lief ookal gedragen ze zich soms als echte kleuters wat er ook natuurlijk ook wel
bijhoort. Ik geef nog steeds les aan mijn groepje en zie langzamerhand bij de meesten wel vooruitgang. Ook spelen na de tijd is altijd leuk, en de kindjes van de pre-school hebben echt mijn hart
gestolen. 2 weken geleden heb ik een Talentenshow georganiseerd op mijn school. Alle grades konden een act inleveren bij hun leraar/lerares en dan zouden wij er een programma van maken. Zo waren er
kinderen die gingen zingen, een gedicht voorlezen, veel gingen dansen (en god wat zijn ze hier goed in dansen!!! Zelfs de 4 jarigen kunnen beter dansen dan de gemiddelde Nederlander) en er was
zelfs een debat over monogamie en polygamie. Het was heel interessant om te zien hoe fel een meisje was van de groep van monogamie. Het was een echt debat. Aan het eind moesten alle vrijwilligers
dansen en deden ze 'onze muziek' erop. Het was een leuke dag en al zeg ik het zelf ik denk dat hij wel geslaagd was. Qua activiteiten ben ik gaan raften in de zambezi river. Dit was mega eng maar
ook ontzettend gaaf! Ik zal later nog wat foto's plaatsen van het raften en natuurlijk van andere dingen. Ook had ik vorige week zaterdag een zambiaanse bruiloft! In de middag was er een
kitchenparty, je zou dan denken aan eten maar dat was het niet. Er was een heel traditioneel ritueel en het was allemaal best gek. De bruid moest bijvoorbeeld haar hoofd de hele tijd gebogen houden
en lachtte geen enkele keer. Ook moest ze op een matras zitten met een grote doek over haar heen. Op een gegeven moment kwam de bruidegom binnen samen met 2 vrienden (de enige mannen op de
kitchenparty, meer mannen mogen ook niet komen). Hij moest voor haar staan en een groep vrouwen erom stonden te zingen. Hij moest blijkbaar geld gooien naar de bruid en de vrouwen zongen: geef geld
meer geld! Toen hij uiteindelijk genoeg geld had gegooid mocht hij langzaam de doek oprollen. Daarna waren er nog wat andere rituelen en gaven ze elkaar een kus! Dat was best speciaal om te zien,
aangezien je zambiaanse mensen nooit intiem ziet. Het was dan ook de eerste keer dat ik 2 zambianen zag kussen. Na de kitchenparty was het avondfeest. Het avondfeest was niet bepaald traditioneel
hoewel het dansen er in Zambia natuurlijk wel wat anders aan toe gaat dan in Nederland. Al met al was het leuk om mee te maken! Jullie horen snel weer van me maar nu eerst ga ik even een weekje
genieten op het zonovergoten Zanzibar!!
Tot snel!
23 okt. 2015
🇿🇲
vanuit Zambia
Maandag 19 oktober:
Maandag!! De eerste dag officieel uit de kliniek. Ik neem dit dagje rust en ga niet naar mijn project. Ik word helaas wel wakker van de vrijwilligers die wel naar hun project moeten. Om 10
uurmoeten Camila, Murphy en ik weer naar de kliniek voor de uitslag van wat we nou eigenlijk precies hebben. Helaas zijn de resultaten nog niet binnen en zal de dokter het later langsbrengen. We
brengen ondertussen even een bezoekje aan shoprite. Daarna thuis weer uitrusten en lunchen. Na een tijdje komt de dokter met het nieuws en medicijnen voor de komende 5 dagen en zegt dat het
inderdaad voedselvergiftiging is, e.coli. Oftewel voedselvergiftiging door rauw vlees of door poep.. Laten we hopen op het eerste!
Na wat rusten gaan we nog even naar Maramba market, een lokale markt. Ik koop een sjatange ( een omslagdoek rok) en voel me een echte zambiaan.
S avonds ben ik gaan verhuizen! Nouja niet echt verhuizen maar naar een andere kamer. Samen met Camila zijn we naar de overkant verhuisd. De kamer is zo veel lichter en koeler en het voelt meer als
mijn eigen plekje. Wel is er een lek in de badkamer waardoor er altijd een plas water ligt. Maar ach dit is Afrika. Ik ga vroeg slapen aangezien ik doodop ben en de volgende dag weer naar mijn
project ga.
Dinsdag 20 oktober
De wekker gaat en ik voel me mega moe maar het is tijd om op te staan en aan het werk te gaan dus ik schraap al mijn energie bij elkaar en begin weer aan een nieuwe dag. Ik fiets richting Sylvana
en samen fietsen we naar ons project. Bij aankomst word ik vrolijk ontvangen en de lerares zegt dat ze me gemist heeft wat ik erg lief vind. Het was dan ook wel een week geleden, haha. Na liedjes
zingen in de morgen zoals how are you today? FINE!! how are you today? FINE!! gaan Sylvana en ik buiten les geven aan 6 kindjes. Één meisje in de klas probeert de hele tijd alle aandacht te
trekken op een negatieve manier en bijt andere kinderen of slaat ze. Ze is erg slim, maar haar gedrag is absoluut niet goed te keuren dus daar moeten we wat op vinden..
De les was wat ongeorganiseerd want we hadden niet echt een lesplan. Binnenkort gaan Sylvana en ik een lesplan maken.
Na het project rijden we langs maramba market waar we even gaan kijken, aangezien ik nog een outfit nodig had voor independence day watdeze zaterdagis! Er zit helaas niet echt wat tussen en de
prijzen zijn extra hoog aangezien het voor independence is. Balen dus!! We rijden naar huis en we hebben het zwaar op de fiets met meer dan 40 graden hitte!!!!! Maar we zetten door en
uiteindelijk bereik ik dan toch mijn huis.
S Middags/s Avonds ging ik samen met Daniella en Vita koken, bij Vita's gastgezin. Dus boodschapjes doen bij shoprite en dan afrikaanse koks uithangen. Eigenlijk meer Italiaanse koks aangezien we
lasagne maken, maar dat doet er niet toe. De lasagne smaakte goed en samen met haar host family en sylvana's hostfamily eten we de lasagne. Eén van de dochters van de hostfamily eet haar bord
niet helemaal leeg. Het cultuur verschil wat je toen zag was grappig, aangezien Vita en ik (nederlanders) er van overtuigd waren dat ze het gewoon moest opeten en eten wat te pot schaft en
Daniella (amerikaans) juist het vond dat het niet nodig was en ze het zelf moest weten. Nederlandse mentaliteit? Na het eten en wat spelen met de kindjes gingen we naar backpackers waar alle
andere vrijwilligers waren. We dronken wat en kletsen. Daarna weer naar huis en snel mn bedje in. Volgende dag weer project dag!
woensdag 21 oktober:
Om eerlijk te zijn begon de dag al slecht. Ik was doodop en ik had nog niks gedaan. Ook hadden we geen stroom waardoor ik geen brood kon toasten en niet douchen etc. Ja first world problems.
Weer op de fiets naar mijn project wat zwaarder voelde dan normaal. Aangezien de kinderen deze dag leerden over independence day konden Sylvana en ik niet veel doen. Daarna gingen ze leren
schrijven. Op een gegeven moment was een jongetje aan het huilen. Bleek het omdat hij niet wilde schrijven, alleen niemand begreep waarom. Dus ik heb zn handje gepakt en samen hebben we het
geprobeerd maar het werkte niet echt. Het heeft vast tijd nodig.
Toen we terugreden naar huis was de warmte bijna niet te doen. Op een gegeven moment dacht ik dat ik letterlijk van mn fiets zou vallen van de warmte en op dat moment leek liggen op de grond niet
eens zo'n slecht idee. Ondertussen roept iedereen naar je hey how are you, what is your name, ze zwaaien, maar op dat moment kon ik het niet verdragen en had ik willen roepen NIET NU!! Ik klink nu
wel erg negatief maar positiever kan ik het niet maken. Ik kwam helemaal overstuur thuis, mijn hoofd was knalrood en ik bestond voor zo'n 90% uit zweet. Nadat ik was bijgekomen en een goede koude
douche had genomen, verliep de middag niet veel beter. Ik was moe en chagrijnig en niet veel werkte mee. Op een gegeven moment ben ik in slaap gevallen en nu wordt het verhaal weer positiever! Ik
had namelijk leuke plannen voor de avond en ik ben blij dat ik me er toch toe gezet had om te gaan. Samen met Daniella en Vita gingen we namelijk bij Kelvin (een super aardige taxichaffeur die met
iedereen in het huis bevriend is, en ons vaak gratis rondreist) pizza eten. Ook probeerden we gefrituurde zongedroogde insecten. Ja ik heb insecten gegeten! Een keer en nooit weer :').
Zijn huis was klein maar erg gezellig. Hij zingt/rapt en wehebben hem beloofd dat we een muziek video voor hem gaan maken! Hij vroeg of ik ook in zijn video wilde maar dat weet ik nog niet zo goed,
haha! We luisterden de hele avond naar goede muziek, Kelvin danste en we kletsten veel. Toen we thuis kwam dook ik weer snel mn bed in. Hopend op een betere fietstocht de volgende dag.
Donderdag 22 oktober:
De dag begint goed! Ik ben namelijk in de nacht wakker geworden omdat ik het koud had! Wanneer ik het vertel aan de andere vrijwilligers zijn ze allemaal jaloers aangezien de meesten (inclusief ik)
meestal wakker worden in zweet. Ik neem een stevig ontbijt en stap om mn geliefde fiets. Als we aankomen gaan we alle klassen rond om te vertellen over de talentenshow die we organiseren voor
volgende week vrijdag. (Op een ander school hadden ze een talentenshow georganiseerd en het leek me leuk om dit ook op mijn school te doen). Alle kinderen reageren erg enthousiast en hebben al
meteen ideeën. Daarna nemen Sylvana en ik de 6 kinderen weer naar buiten. De les gaat verrassend goed en ze letten echt op! Ik zie dan ook dat ze vooruitgang boeken met de letters schrijven, wat me
blij maakt. Ook mogen ze tekeningen maken op het bord van een woord waar de letter mee begint die ze moeten leren. Zoals de T van Tree. Sommige tekeningen zijn lachwekkend, zo maakt een jongetje
een boom met een gezicht er in. Anderen zijn weer verrassend goed. Het meisje dat alle aandacht trekt heb ik vandaag een nieuw woord geleerd namelijk: patience. Dus elke keer wanneer ze zegt:
teacher teacher me me me!!!! Zeg ik: jessie? Patience remember? En dan luistert ze, verrassend genoeg. Ze is best lief als je haar in bewang hebt, haha.
Na een goede lesdag fietsen we terug naar huis en hoewel het fietsen nog steeds vreselijk is, ben ik in een goed humeur en neem een koude douche om de slechte fietsrit van me af te douchen.
Na lunch is het tijd voor massages, waar we al de hele week naar uitkijken!! Terwijl we staan te wachten op Vita komen verschillende straatkinderen naar ons toe om te bedelen voor geld. We zeggen
dat we niks hebben aangezien het strafbaar is om geld te geven, maar ik vind het erg lastig, want ze hebben het waarschijnlijk hard nodig.
Vita is er en de massages kunnen beginnen. Het is spotgoedkoop, namelijk 10 euro voor een uur full body massage. Heeeeerlijk ontspannen. Na de massage vinden we een leuk local eettentje waar we wat
drinken en eten. Ook daar is het erg goedkoop, wat het nog beter maakt. Daarna lopen we langs wat lokale shops waar ik mn sjatange vind voor independence day voor slechts 36 kwacha wat €2,70 is.
We gaan weer naar huis en eten avondeten. Savonds is het spelletjes avond en spelen we onderandere uitbeelden wat heel wat lachmomenten oplevert. En nu lig ik in mijn bed dit verhaal te typen. Het
is al weer bijna vrijdag dus ik ga snel slapen.
Dit is stukken uitgebreider dan de vorige keer. Zeg maar wat jullie voorkeur heeft en daar zal ik me aan aanpassen????. Tot snel!!!!
23 okt. 2015
🇿🇲
vanuit Zambia
Sorry dat het zo lang is geleden! Had er telkens geen tijd voor of was te moe.
De laatste keer dat ik schreef was de zaterdag voor afgelopen zaterdag. De zondag erna zouden de nieuwe mensen komen. Matt vertrok helaas die dag. Nadat Matt vertrokken was wilden Daniella en ik
wat doen dus besloten we om naar het Livingstone museum te gaan. Heel veel geschiedenis, maar het was wel interessant!
In de middag ontmoetten we de nieuwe vrijwilligers en ze kwamen heel aardig over! Dus dat was positief.
De volgende week was een mix van lesgeven, huis bezoekjes, uiteten, uitgaan, zonsondergangen, film avond, sunset tree en helaas ziek worden in het weekend. Ik voelde me de hele week al niet zo fit
maar in het weekend was ik echt ziek. Het heerst hier heel erg in het huis en bijna iedereen is al ziek geweest. Gelukkig was het na het weekend beter!
Aangezien mijn school deze week gesloten was vanwege examens, kon ik niet lesgeven.
Op maandagheb ik daarom samen met de lerares huis bezoeken gedaan bij
sommige leerlingen uit mijn klas. Ik vond het heel interessant om te zien hoe hen leven is buiten de klas. Het is dan ook heel verrassend dat ze altijd met een glimlach op school komen ondanks de
slechte omstandigheden thuis.
Aangezien mijn school dus gesloten was ging ik de rest van de week op een andere school lesgeven samen met een ander Nederlands meisje, linda farm. Het is een gemeenschap met een pre-school, maar
er wonen ook mensen en er zijn veel akkers en dieren. Het zijn hele lieve kindjes en ze wilden graag onze haren invlechten. De lerares zag dat en zei dat ze het de volgende dag mooier zal maken,
zoals alle afrikanen hebben! Dus de volgende dag kregen we mooie vlechtjes in ons haar.
De laatste keer dat ik hetgene van hierboven schreef was op vrijdag. Helaas werd ik die avond heel ziek en moest ik het weekend in een kliniek doorbrengen. Het bleek dat ik voedselvergiftiging had
:(. Gelukkig voel ik me nu stukken beter en is het al weer dinsdag. Jeetje wat gaat de tijd toch snel! Soms duurt een dag heel lang maar de weken vliegen voorbij. Alweer 3 en een halve week in
Zambia. Ik begin me steeds meer op mn gemak te voelen hier en het voelt ook steeds meer alsof het zo hoort.
Ik zal een verder verslag geven van vorige week. De rest van de week hadden we filmavond, ergens wat drinken, barbequen en veel relaxen etc en natuurlijk naar de Linda farm!
Donderdag was een speciale dag! Een meisje uit het vrijwilligershuis had namelijk voor de ouderen uit het bejaardenhuis een dagje weg geregeld, naar Victoria Falls!! De ouderen vonden het helemaal
geweldig en zelfs met de busreis waren ze al blij. Er was 1 man bij die een beetje raar was en zei dat hij wel met me wilde trouwen en hij zei constant dat hij van me hield. Dat verzoek heb ik toch
maar afgewezen.
Er waren ook een paar blinde mensen en zelfs zij waren blij met het uitstapje. Ik ben erg blij dat het meisje uit het vrijwilligershuis dit geregeld had, aangezien de verzorging in het
bejaardenhuis heel slecht is. Vaak krijgen ze geen eten en veel 'verzorgers' vertrekken rond een uur of 4. Veel van hen zijn dan ook angstig. Daarom was het goed dat ze er even een dagje uit konden
en plezier konden hebben.
Sorry dat ik deze keer niet zo uitgebreid verteld heb over elke dag en dat het zo lang heeft geduurd voordat ik weer wat ik plaatste. Maar beter laat dan nooit! Tot snel weer!! (Hopelijk sneller
dan de vorige keer.)
Ps. De schooltijden verschillen per Grade. Zo is de pre-school waar ik les aangeef van ongeveer
8 tot 12. Maar hoe ouder de kinderen zijn hoe langer ze naar
school gaan. Sommige klassen beginnen in de ochtend en sommige in de middag.
04 okt. 2015
🇿🇲
vanuit Zambia
Heee,
Mn tweede berichtje vanuit Zambia! Heel wat gebeurd in 1 week!!
Oke waar moet ik beginnen.. Maandag was mijn oriëntatie dag maar het was een beetje simpel omdat ik de enige nieuwe vrijwilliger was. Ik heb 2 uur gepraat met mn contact persoon hier, maar het was
interessant want je leert handige info over Zambia.
Daarna zou ik een rondleiding krijgen door 'town', maar omdat ik in mn eentje was en de andere vrijwilligers er ook heen gingen op dat moment kon ik gewoon met hen meegaan. Dus ze gaven me een
kleine rondleiding en daarna zijn we naar backpackers gegaan en hebben daar wat gedronken.
De volgende dag was mn eerste dag op mn project. Ik ging er heen op de fiets en in de ochtend was dat te doen. Het is ongeveer 3 kwartier fietsen. De school waar ik lesgeef is best groot. Ik werd
in een klas geplaatst van de leeftijd 8-13(3rd grade). Het grote leeftijd verschil komt doordat sommige kinderen pas naar school gaan wanneer ze 10 jaar oud zijn, dus ze lopen heel erg achter.
Eerst moest ik gewoon het werk van de kinderen nakijken maar op een gegeven moment mocht ik buiten aan 6 kinderen lesgeven. Het was leuk om te doen maar wel echt een challenge. De meesten kunnen
niet lezen en omdat ze het verhaal van het boekje al heel vaak hebben gehoord onthouden ze gewoon de woorden en dan staat er rabbit en dan zeggen ze big boat omdat dat is wat ze herinneren. Dus dat
is best lastig aangezien hun engels ook niet al te best is.
Op de terug weg is het zo warm hier dat het écht niet te doen is! Dus ik ging terug met de man die me de weg wees en hij ging zo snel en ik had geen water dus mijn keel was zo droog en mn hoofd was
zo rood als een tomaat. Dus de volgende dag dacht ik oke dat niet weer!!
De volgende dag hielp ik weer bij 3th grade. Alleen ik moest alleen dingen checken en het uitleggen als ze het niet snapten. Op een gegeven moment vroeg een jongen of hij een ster mocht in zijn
schrift maar ik wist niet wat het betekende dus ik vroeg het aan de leraar en ze vertelde me dat het betekent dat ze je respect willen, dus dat was wel lief. Op een gegeven moment was het pauze en
er kwam een jongen naar me toe met een hele grote sprinkhaan. En opeens stopte hij het ding in zijn mond!! Dat was echt heel gek maar ik dacht ach ja lach er maar gewoon om, misschien is het wel
gezond hier.
In de middag ben ik met Matthew ( hij komt uit Australië, maar vertrekt helaas op zondag al) naar de Victoria falls geweest wat echt heel erg cool was! Een local liet ons een hele coole plek zien
waar je kon zwemmen op de watervallen wat echt heel eng maar gaaf was. Er lopen echt heel veel apen rond en je moet oppassen dat ze je niet aanvallen omdat ze zien dat je eten hebt.
Op donderdag ben ik naar weer naar mijn project geweest en wilde ik graag een nieuwe klas proberen, dus ik ging kijken bij pre-school. De kindjes zijn van 3-6. Op een gegeven moment mocht ik ook 6
van hen buiten les geven dus dat was leuk! Ik vind het leuker om de jongere kinderen les te geven, dus dat is wat ik zal blijven doen. In de middag zijn we naar backpackers gegaan en hebben wat
gedronken daar. Daarna uiteten geweest in een soort van resort, waar je voor 1 nacht 600 dollar betaalt!! Maar het eten was alles behalve duur, wat erg geweldig was. Voor de maaltijd en een drankje
hoefde ik maar ongeveer 8 euro te betalen. En ik had biefstuk wat normaal mega duur is, zo dat was best wel cool. Daarna zijn we uitgegaan met de hele groep en hebben wat gedanst in een bar. Daarna
snel naar huis aangezien de volgende dag we gewoon weer naar ons project moesten!
Op vrijdag ben ik weer naar mn project geweest waar ik dezelfde 6 kindjes weer les gaf. Ik vind het erg leuk om te doen. Er is een meisje van 3 jaar in mijn groep en ze is zo lief dat ik haar wel
echt mee naar huis zou willen nemen!! Soms pakt ze mijn hand en ze vindt het interessant dat onze huid een andere kleur is. Ook wil ze weten wat de kleur op haar t-shirt is aangezien ik hen kleuren
probeer te leren.
Vrijdag was een dag waarop best veel gekke dingen gebeurden. Zo viel er een hele grote boom om, maar niemand leek er wat om te geven. Ook viel er een grote deur op een kindje en nu heeft ze geen
tanden meer. En er werd iemand van een stoel geduwd en brak zijn arm. Allemaal best heftige dingen in 1 dag. Dat de kinderen elkaar hier slaan en duwen is voor de meeste normaal vertelde de lerares
mij, omdat bij de kinderen thuis, heel veel vaders hun vrouw slaan of zelfs hun kinderen. Daarom denken ze dat het normaal is. Maar op mijn school leren ze de kinderen dat het niet normaal is, maar
als je het hebt geleerd van je ouders is het lastig om het te veranderen bij een kind.
Ik ben heel blij met de lerares die mij ondersteunt omdat ze zo aardig voor me is en me echt op mijn gemak probeert te voelen.
Toen ik thuis kwam mijn project hoorden we dat een nieuw meisje aan zou komen! Dat was leuk om te horen aangezien ik niet mee ging kamperen en bijna iedereen wel had ik een nieuw iemand om te leren
kennen! We hebben haar een beetje rondgeleid door het centrum en zijn daarna naar het huis teruggegaan en zijn gaan eten. Ze heet Daniella, komt uit New York en is heel aardig!! Ik kon het al
meteen (gelukkig) goed met haar vinden. Omdat Matt, Daniella en ik iets wilden doen in het weekend zijn we in de ochtend naar Village of hope geweest. Het is een soort van opvangplek voor kinderen
die geen huis hebben. Alleen waren er niet zo veel kinderen, dus dat was jammer. We hebben de 'moeder' geholpen met het eten koken. Er waren zoo veel vliegen!!! We maakten onder andere nshima wat
echt iets Zambiaans is en ik nog niet had geprobeerd. We aten gewoon op de grond, lekker veel vliegen om ons heen en lekker met onze handen, wat zo hygiënisch is!!
Maar het was wel echt leuk om mee te maken en de nshima smaakte prima. Daarna zijn Daniella en ik terug gegaan naar het huis en begon het kei hard te regenen (wat de vorige nacht ook gebeurde).
Regen in Zambia is absoluut niet normaal op dit moment aangezien het nu het droge seizoen is. Maar na de regen wilden Daniella en ik wat gaan doen dus besloten we om te gaan ziplinen en zij is ook
gaan bungeejumpen!!! Ik voelde zelfs zenuwen terwijl zij het ging doen! Het ziplinen was in het begin een beetje eng maar daarna heel leuk! Ook Daniella vond het bungeejumpen echt geweldig maar wel
heel eng. Misschien ga ik het ook wel een keertje doen ( sorry pap ).
Daarna hadden we afgesproken met Matt en hebben we krokodil geprobeerd! Het was best lekker, het smaakte naar een mix van kip, kalkoen en vis.
En nu zit ik op de bank dit mega lange verhaal te typen waar ik al anderhalf uur mee bezig ben en wat natuurlijk weer veel te uitgebreid is maar ik wil graag alles vertellen en dat kan niet kort,
dus sorry!
Morgen komen er nog 7 nieuwe vrijwilligers, ben benieuwd hoe ze zullen zijn!
Ik zal snel weer wat plaatsen dus tot snel!!!
27 sep. 2015
🇿🇲
vanuit Zambia
Heee,
M'n eerste berichtje vanuit Zambia! Op dit moment is de stroom uit (dit gebeurt elke dag 8 uur lang), dus ik type dit via notities op mn mobiel. Dat is nog wel even wat anders dan in Nederland,
waar je al na 1 seconde chagrijnig wordt omdat je berichtje niet verzendt.
Ik ben hier nu sinds vanmiddag en ben vertrokken vanuit Nederland gisteren rond 5 uur 's middags. Het afscheid nemen was eerlijk gezegd lastiger dan verwacht dus dat was niet zo leuk. Mn vluchten
gingen prima, alleen was ik heel misselijk doordat ik weinig had gegeten en daarna toch een malaria tabletje heb genomen (normaal moet je het slikken op een volle maag), dus na het overgeven en
misselijk voelen was ik het vliegen nogal zat. Gelukkig voel ik me nu beter.
Toen ik aankwam in Zambia en m'n visum had geregeld werd ik naar een grote hal geleid waar allemaal mannen met bordjes stonden, alleen zag ik mijn naam er niet tussen staan. Dat was wel even
stressen aangezien ik nog maar 10% batterij had en het nummer dat ik moest bellen als er niemand stond, werkte niet... Gelukkig was er een aardige vrouw uit Amerika die aanbood om met haar telefoon
te bellen, en dat werkte gelukkig, daarna gaf ze mn nummer voor noodgevallen, super lief!
Een kwartiertje later kwamen Rebeccah en Kennedy me ophalen, volgens mij waren ze me vergeten. Ik weet het niet precies. Maar ze waren heel lief en gaven me beide meteen een knuffel. Toen reden we
naar het vrijwilligershuis maar helaas waren er op dat moment geen andere vrijwilligers want ze hadden uitstapjes, dus ik kreeg een lunch en ik mocht 'lekker gaan relaxen'. Maar op dat moment dacht
ik oh jee ik wil gewoon mensen ontmoeten ik voel me eenzaam. Na een uurtje ontmoette ik gelukkig 4 vrijwilligers waarvan 2 jongens en 2 meisjes, uit Colombia, Australië, Zwitserland en Shanghai. De
2 meisjes wilden naar een leuke plek/bar gaan genaamd backpackers, en vroegen of ik meewilde.
Backpackers is heel bekend hier, het is een soort van chillplek met allemaal kussens en er is een zwembad. Onderweg er naar toe word je de hele tijd na geroepen door zambiaanse mannen, het valt
natuurlijk ook wel op als je blank bent. 1 van de meisjes werd ten huwelijk gevraagd door een man. Ik merk nu al dat ik veeel te uitgebreid vertel, sorry hiervoor.
Na een tijdje zijn we terug gegaan en ontmoette ik de rest van de vrijwilligers die ook heel aardig zijn. De meesten komen uit Amerika en nog een paar uit Engeland en Australië. Daarna zijn we gaan
eten, beef met rijst. En nu zit ik hier op de bank wachtend tot de stroom weer werkt. Ik zal snel meer van me laten horen, morgen krijg ik een rondleiding door de stad en handige informatie. En
dinsdag ga ik beginnen op mn project! Ik ben heel benieuwd!
Nou tot snel!
Liefs,
Liesanne
